Anty-TPO (antygen sterczowy)
Co to jest anty-TPO?
Przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) to autoimmunologiczne przeciwciała skierowane przeciwko peroksydazie tarczycowej,
enzymowi biorącemu udział w produkcji hormonów tarczycy.
Poziom anty-TPO we krwi jest wskaźnikiem autoimmunologicznych chorób tarczycy.
Rola anty-TPO w diagnostyce:
Badanie anty-TPO jest używane do diagnozowania chorób tarczycy o podłożu autoimmunologicznym, takich jak Hashimoto
(przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy) i choroba Gravesa-Basedowa (najczęstsza przyczyna nadczynności tarczycy).
Wskazania do badania anty-TPO:
- Objawy sugerujące zaburzenia tarczycy: takie jak zmęczenie, przyrost masy ciała, wypadanie włosów, uczucie zimna, czy przyspieszone bicie serca.
- Diagnozowanie i monitorowanie chorób autoimmunologicznych tarczycy: w celu potwierdzenia diagnozy Hashimoto lub choroby Gravesa-Basedowa.
- Badanie przesiewowe u osób z ryzykiem chorób tarczycy: szczególnie u osób z historią rodzinną chorób autoimmunologicznych tarczycy.
Jak przebiega badanie?
Badanie anty-TPO polega na pobraniu próbki krwi z żyły.
Poziom przeciwciał anty-TPO jest mierzony w laboratorium.
Normy anty-TPO:
Normy dla anty-TPO mogą się różnić w zależności od laboratorium, ale ogólnie przyjmuje się, że wartości poniżej 35 IU/ml
(jednostek międzynarodowych na mililitr) są uważane za normalne.
Interpretacja wyników:
- Wysoki poziom anty-TPO: wskazuje na obecność autoimmunologicznej choroby tarczycy, takiej jak Hashimoto czy choroba Gravesa-Basedowa.
- Wysokie przeciwciała anty-TPO są często obserwowane u osób z tymi chorobami, nawet jeśli funkcja tarczycy jest jeszcze normalna.
- Niski poziom anty-TPO: Zazwyczaj wskazuje na brak autoimmunologicznej choroby tarczycy.
Czynniki wpływające na wyniki:
Poziom anty-TPO może być podwyższony w różnych chorobach autoimmunologicznych, nie tylko tych związanych z tarczycą.
Wiek i płeć mogą również wpływać na poziom przeciwciał.
